Türkiye işçi sınıfı, kapitalizmin ‘50’ler sonrasındaki büyük gelişme atılımına bağlı olarak, nicel ve nitel açıdan hızla güçlen di ve daha ‘60’lı dönemin ilk yıllarında kitlesel biçimde müca dele sahnesine çıktı. Fakat aynı kapitalist gelişmenin sarstığı ve uyandırdığı geniş küçük-burjuva katmanların mücadeleleri ve po litik bakımdan daha hızlı bir gelişme yaşaması, işçi hareketini önemli ölçüde gölgeledi. Bu, ‘60’lı ve ‘70’li yıllardaki sosyal hareketliliğin en ayırdedici özelliklerinden biridir. Oysa ‘80’li yılların ikinci yarısında durum artık tümüyle başkadır. İşçi harek eti belirgin biçimde öne çıktı; toplumsal muhalefetin odağı ve ekseni haline geldi.
