Örgütsel oluşum sürecimizin üçüncü dönemi, I. Genel Konferans (1991 Ocak-Şubat) ile Olağanüstü Konferans (Aralık 1992)(143)arası dönemdir. Bu bizim için kaybedilmiş bir dönemdir. Bu dönemin genel dış koşulları, sol harekette yeni tasfiyeci dalga ve bunun bizim saflarımızdaki yankısı, örgütümüzün belgelerinde geniş ve hemen tüm boyutlarıyla tahlil edilmiş bulunmaktadır. I. Genel Konferansımızı izleyen dönem, bizim için, sınıfa yönelik etkin bir siyasal faaliyet dönemi olacaktı, böyle değerlendirilmişti. O güne kadarki gelişme süreci içinde biriktirilmiş güçler buna göre düzenlenecek, mahalli örgütler buna göre mevzilendirilecek, örgütün çalışmasının pratik yönü şaşmaz biçimde bu hedefe yoğunlaştırılacaktı. Tam da böyle bir çalışma içinde, parti inşa sürecimiz yeni bir safhaya geçmiş olacaktı. Hareketimizin elindeki güçleri bu tür bir çalışma içinde yeniden eğitip dönüştürecek, sınıfın ileri öğeleriyle örgüt saflarını besleyecek, yarattığı örgütsel omurgayı fabrika tabanına dayandırmaya çalışacak, özetle, partileşme sürecinin pratik-örgütsel cephesi, bu tür bir çalışma içinde ete kemiğe bürünecekti.