Bakirköy ruh ve siNİr hastaliklari hastanesi

ÇUKURCUMA HAMAMI

olarak inşa edilmişti. Eyvanların üzerleri küçük birer kubbe ile örtülmüştü.

Kadınlar kısmının soyunma yeri bir kenarı 11,60 m olan bir kare biçimindeydi. Başka hamamlarda rastlanmayan bir özelliği, duvara oyulmuş nişin içinde bir kuyu ağzının bulunmasıydı. Genellikle Osmanlı hamamlarında bulunması gereken ılıklık kısmı burada mevcut değildi. Bunun yerini küçük bir kubbe ile örtülü çok küçük bir bölüm almıştı. Halvet ise erkekler bölümünden tamamıyla farklıydı. Burada "T" biçiminde bir mekân yapılmış, bunun kollarının teşkil ettiği girintilerin üzerleri küçük çifte kubbelerle örtülmüştü. Bu çifte kubbecikler kemerler ve birer konsolla yan duvarlara bağlanmıştı. Ortadaki nişin iki yanındaki kapılar, yan yana olan bir çift halvet hücresine geçişi sağlıyordu. Bu odalar da stalak-titli, pandantifli kubbelerle örtülmüştü. Her iki bölümün arkasında üzerleri tonozlu su haznesiyle külhan bulunuyordu.

Yıkılmadan önce çekilen bir fotoğrafta hamamın itinalı bir kesme taş tekniğiyle kaplandığı, erkekler kısmının yan cephesindeki pencerelerin sivri boşaltma kemerli mermer çerçevelere sahip olduğu görülmektedir.

Bibi. BOA, Ahkâm-ı Şikâyet Defteri, no. 70, s. 406; Glück, Bâder, 96-99; T. Öz, Zwei Stif-tungsurkunden deş Sultan Mehmed II. Fatih, ist., 1935, s. 23; Fatih MehmedII. Vakfiyeleri, (yay. Vakıflar Umum Müdürlüğü), Ankara, 1938, s. 210; Ara, Hamamlar, 114-115; Ay-verdi, Fatih IV, 601; Cerîde-i Havadis, no. 549 (3 Zilkade 1207); Ö. L. Barkan, "Fatih Camii ve İmareti Tesislerinin 1489-1490 Yıllarına Ait Muhasebe Bilançoları", İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası, XXIII/l-2 (1962-1963), s. 307; S. Eyice, "istanbul'un Ortadan Kalkan Bazı Tarihi Eserleri", TD, XXVII, s. 381-382; ISTA. VIII, 4169-4170.

SEMAVİ EYİCE