Kanun Numarası : 193

Mükerrer Madde 122 – (24/12/1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             75 nci madde gereğince menkul sermaye iradı sayılan 77 nci maddedeki vergi alacağı, aşağıdaki esaslara göre Gelir Vergisine mahsup veya sahiplerine iadeolunur:

             1. 77 nci maddenin birinci fıkrasının 1 numaralı bendinde yazılı gerçek kişilerin vergi alacağı, yıllık beyanname ile bildirilmek kaydiyle beyanname üzerinden hesaplanan Gelir Vergisine mahsup edilir.

             2. 77 nci maddenin birinci fıkrasının 2 numaralı bendinde yazılı kuruluşların vergi alacağı, bunların kar paylarını aldıkları tarihten itibaren 1 yıliçinde müracaatları üzerine kendilerine ret ve iade olunur.

             3. 77 nci maddenin birinci fıkrasının 3 numaralı bendinde yazılı kollektif ve adi komandit şirketlerin vergi alacakları bunların kar paylarını aldıkları tarihten itibaren 1 yıl içinde müracaatları üzerine kendilerine ret veiade olunur. Mezkür şirketler bu vergi alacaklarını geri aldıkları yıl hasılat kaydetmeye mecburdurlar.

             4. 77 nci maddenin birinci fıkrasının 4 numaralı bendinde yazılı eshamlı komandit şirketlerin komandite ortaklarının vergi alacağı anılan şirketlerin kar paylarını aldıkları tarihten itibaren 1 yıl içinde müracaatları üzerine, bunların vasıtası ile kendilerine ret ve iade olunur. Komandite ortaklar bu vergi alacaklarını şirkete iadenin yapıldığı yıla ait beyannamelerine ithal ederler.

             Yukarıdaki 1 numaralı bende göre mahsubu yapılan vergi alacağı miktarı, gelir vergisinden fazla olduğu takdirde aradaki fark, 121 nci maddenin ikincifıkrası hükmü dairesinde mükellefe red ve iade olunur. 2, 3 ve 4 numaralı bentlere göre ret ve iade olunacak vergi alacakları için mezkür bentlerde yazılı sürelerde gerekli müracaatı yapmayanlarla, müracaatları üzerine vergi dairesince kendilerine tebligatta bulunulduğu tarihten itibaren 1 yıl içinde vergi alacaklarını geri almak için yazılı şekilde başvurmayanların hakları düşer.

             Mükerrer Madde 123 – (31/12/1982 tarih ve 2772 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             13, 17, 18, 21, 46, 47, 48 ve 53 üncü maddelerde yer alan maktu hadlerin ve miktarların her birini ayrı ayrı veya toplu olarak üç misline kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

           20 – 12/6/1987 tarih ve 3380 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri: (Madde numaraları: 13, Ek 3)

             Madde 13 fıkra bir – (1/5/1981 tarih ve 2454 Sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Küçük çiftçi muaflığından faydalanabilmek için zirai mahsullerin bir takvim yılı içindeki satış bedelleri tutarının 500.000 lirayı geçmemesi şarttır. (1)

             Yatırım indiriminin konusu ve nispeti başlıklı Ek Madde 3 fıkra üç – (24/12/1980 tarih ve 2361 Sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Yurt dışında kullanılmış olsa dahi Devlet Planlama Teşkilatınca uygun görülen deniz (yüzer havuzlar dahil) ve hava araçlarının ithali halinde, bu aktif kıymetler yatırım indirimi uygulaması bakımından yeni addolunur.

——————————

(1)    Bu fıkrada yazılı 500.000 liralık had, 30/12/1983 tarih ve 18267 sayılıResmi Gazete'de yayımlanan 23/11/1983 tarih ve 83/7518 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 1.500.000 liraya; 10/12/1986 tarih ve 19307 Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1/12/1986 tarih ve 86/11239 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 1986 yılı içinde 2.000.000 liraya, 1987 ve müteakip yıllar için 2.500.000 liraya yükseltilmiştir.

592

 

             21 – 24/3/1988 tarih ve 3418 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri: (Madde numaraları : 51)

             Madde 51 – bend (8) – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Tavassut işi yapanlar (PTT Acentaları ile dayıbaşılar hariç) (1)

             22 – 3.12.1988 tarih ve 3505 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri: (Madde numaraları: 94. 98. Mük. 116)

             Madde 94 bent (B) – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             B) Dahili tevkifat:

             Gerçek usulde gelir vergisine tabi ticari, zirai ve mesleki kazanç sahipleri ile adi ortaklıklar, kollektif şirketler ve adi komandit şirketler aşağıda belirtilen esaslara göre dahili tevkifat yaparak vergi dairesine öderler.

             Dahili tevkifatın tarh, tahakkuk ve ödenmesi ile dahili tevkifata ilişkin diğer hususlar hakkında dahili tevkifatın tarhına esas alınan tutarların ilgili bulundukları kanun hükümleri uygulanır. Şu kadar ki, adi ortaklıklar, kollektif şirketler ve adi komandit şirketlerce yapılan dahili tevfikat, hisseleri oranında ortakları (adi komandit şirketlerde komanditer ortaklar dahil) tarafından yapılmış sayılır. Kurumlar Vergisi Kanunu uyarınca eshamlı komandit şirketlerce yapılan dahili tevkifatın komandite ortağın kar payı oranında hesaplanan tutarı, komandite ortağın dahili tevkifatı addolunur.

             Dahili tevfikat yapmakla mükellef tutulanların yapacakları dahili tevkifat;

             a) Katma değer vergisine tabi olanların adlarına tarh ve tahakkuk ettirilen katma değer vergisinin;

             1/1/1986 – 31/3/1986 dönemi için % 20'si,

             1/4/1986 – 30/6/1986 dönemi için % 30'u,

             1/7/1986 – 30/9/1986 dönemi için % 40'ı,

             1/10/1986 tarihinden (bu tarih dahil) sonraki dönemler için % 50'si,

             b) Banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olanların adlarına, tarh ve tahakkuk ettirilen banka ve sigorta muameleleri vergisinin;

             1/1/1986 – 31/3/1986 dönemi için % 20'si,

             1/4/1986 – 30/6/1986 dönemi için % 30'u,

             1/7/1986 – 30/9/1986 dönemi için % 40'ı,

             1/10/1986 tarihinden (Bu tarih dahil) sonraki dönemler için % 50'si,

             c) Katma değer vergisine özel matrah şekilleri ile tabi tutulan mallarla temel gıda maddelerinin satışını yapan mükelleflerin sözkonusu malların alış ve satış bedelleri arasındaki farkın;

             1/1/1986 – 31/3/1986dönemi için % 2'si,

             1/4/1986 – 30/6/1986dönemi için % 3'ü,

             1/7/1986 – 30/9/1986dönemi için % 4'ü.

             1/10/1986 tarihinden (Bu tarih dahil) sonraki dönemler için % 5'i,

             d) Diğerlerinde, yapılan teslimler karşılığı alınan bedelin;

             1/1/1986 – 31/3/1986 dönemi için % 05'i,

             1/4/1986 – 30/6/1986 dönemi için % 1'i,

             1/7/1986 – 30/9/1986 dönemi için % 1,5'i,

             1/10/1986 tarihinden (Bu tarih dahil) sonraki dönemler için % 2'si oranında yapılır.

——————————

(1)    Bu bend için 4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesine bakınız.

592-1

 

             Bakanlar Kurulu, yukarıda yeralan oranları gelir unsurları ve faaliyet türleri itibariyle farklılaştırmaya veya sıfıra kadar indirmeye yetkilidir (1).

             Madde 98 fıkra üç – (31/12/1981 tarih ve 2772 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Çalıştırdıkları hizmet erbabının sayısı yirmi ve daha az olan işverenler, 94 üncü maddeye göre yapacakları bilcümle tevkifatla ilgili muhtasar beyannamelerini, bağlı oldukları vergi dairesine evvelden bildirmek şartıyla her ay yerine Şubat, Mayıs, Ağustos ve Kasım aylarının 20 nci günü akşamına kadar verebilirler.

             Mük. Madde 116 fıkra yedi – (31/12/1982 tarih ve 2772 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Mükellefler kendilerine, eşlerine, çocuklarına ve bakmakla yükümlü oldukları diğer kişilere ait olup, yıllık beyannamede toplanması zorunlu olmayan vergiye tabi gelirleri bulunduğunu belgelendirdikleri takdirde bu esasa göre yapılan tarhiyat Vergi Usul Kanununun düzeltme hükümleri çerçevesinde düzeltilir.

             23 – 14.6.1989 tarih ve 3571 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri: (Madde numarası: 94)

             Madde 94 fıkra (A), bent (9)'un birinci paragrafında yer alan parantez içi hüküm– (4/12/1985 –3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             (2499 sayılı Kanuna göre kurulan menkul kıymet yatırım fonları dışındaki tam mükellef kurumlara ödenenler dahil).

             24 – Anayasa Mahkemesi'nin 7/11/1989 tarih ve E.: 1989/6, K.: 1989/42 sayılı Kararıyla iptal edilmiş olan hükümlerin metinleri. (Madde numaraları: Mükerrer Madde 120, Geçici Madde 32.)

             Mükerrer Madde 120 fıkra dört – (3/12/1988 tarih ve 3505 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Yeni işe başlayan mükelleflerde, bir önceki yıl gelirleri için uygulanan ve mükellefin durumuna uyan hayat standardı temel gösterge tutarı üzerinden hesaplanan gelir vergisinin, ikinci fıkrada yer alan oranla çarpılması suretiyle bulunan tutarın 1/12'si, müteakip yılın Mart ayına kadar olan ay sayısı (işe başlanılan ay hariç) ile çarpılmak suretiyle geçici vergi hesaplanır. Bu tutar, işe başlanılan ayı takip eden ayın 20'sine kadar, vergi dairesince tahakkuk fişi ile tahakkuk ettirilir; ilk taksidi aynı süre içinde, diğer taksitleri ise her ayın 20 nci günü akşamına kadar eşit taksitler halinde ödenir.

             Geçici Madde 32 – (3/12/1988 tarih ve 3505 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             1/1/1988 – 31/12/1997 tarihleri arasında, Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 116 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan temel gösterge ve hayat standardı göstergeleri dört kat artırılmak suretiyle dikkate alınır. Aynı maddenin birinci (Eki tablonun hayat standardı göstergeleri ile ilgili bölümde yer alan hükümlerhariç), ikinci, üçüncü, dördüncü ve yedinci fıkraları yerine ise aşağıdaki hükümler uygulanır.

——————————

(1)            Bu fıkrada yeralan vergi tevkifatı nisbetleri Bakanlar Kurulunun 20.12.1985tarih ve 85/10175 sayılı kararı ile tesbit edilmiş ve metne işlenmiştir. Diğer taraftan 31.12.1987 tarih ve 19681 mükerrer, 19.2.1988 tarih ve 19730, 20.2.1988 tarih ve 19731 sayılı Resmi Gazete'lerde yayımlanan sırayla; 87/12467, 88/12567, 88/12645 sayılı Kararnamelerle 85/10175 sayılı Kararnamede değişiklikler yapılmıştır.

592-2

 

             Gerçek usulde gelir vergisine tabi ticari kazanç sahipleri ile serbest meslek erbabının zarar beyanı da dahil olmak üzere, bu faaliyetlerinin her biri ile ilgili olarak beyan ettikleri kazançları, bu madde ile artırılan temel göstergetutarlarına, hayat standardı göstergelerine göre belirlenen ilavelerin yapılması suretiyle bulunacak tutardan düşük olduğu takdirde; bu esasa göre belirlenen tutar, vergi tarhına esas gelirin hesaplanmasında ilgili kazanç tutarı olarak dikkate alınır. Ancak temel göstergeler yukarıda belirtilen her kazanç için ayrıayrı, hayat standardı göstergeleri bir defa (aile reisi beyanları dahil) uygulanır.

             Yıl içinde işe başlayan ve işi bırakan mükellefler için faaliyette bulunulan süreler gözönünde tutulur. Yıl içinde işe başlayan mükelleflerde temel gösterge tutarlarının yarısı dikkate alınır.

             Bakanlar Kurulu, bu maddede yeniden tespit edilen temel gösterge tutarları ile hayat standardı gösterge tutarlarını yarısına kadar indirmeye veya on katına kadar artırmaya, kazanç ve faaliyet konuları ile birinci ve ikinci derecede kalkınmada öncelikli yörelerde farklı miktarlar tespit etmeye yetkilidir. ⁽¹⁾

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

——————————

(1)    Bakanlar Kurulunun 28/12/1988 gün ve 88/13642 sayılı Kararıyla, bu maddedeki hayat standardı temel gösterge ve hayat standardı gösterge tutarları 1988 ve müteakip yıl gelirlerine uygulanmak üzere yeniden tespit edilmiştir.

593

 

             Hayat standardı esasının uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tesbit edilir.

             25 – 15/12/1990 tarih ve 3689 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri. (Madde numaraları: 46, 49, 103, Mükerrer 123).

             Madde 46 fıkra iki – (24/12/1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Bu suretle tespit olunacak safi kazançlar 450 bin (2.250.000) lirayı geçemez. Şu kadar ki tespit olunacak safi kazanç,

             – Beşinci dereceye giren mükellefler için 100.000 (500.000)

             – Dördüncü dereceye giren mükellefler için 150.000 (750.000)

             – Üçüncü dereceye giren mükellefler için 200.000 (1.000.000)

             – İkinci dereceye giren mükellefler için 300.000 (1.500.000) liradan az olamaz.(1)

             Fıkra üç – (31/12/1981 tarih ve 2574 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Birinci dereceye giren mükellefler için bu miktar 450.000 (2.250.000) liradır. Münhasıran belediye teşkilatı bulunmayan köylerde işyeri bulunan ve faaliyet icra eden götürü mükellefler için bu miktarlar 1/3 oranında uygulanır. ⁽¹⁾

             Madde 49 – (31/12/1960 tarih ve 193 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Özel şartları gösterilmiyen işlerle uğraşanların götürü usulden faydalanıp faydalanamıyacakları 47 nci maddede yazılı genel şartlara göre tayin olunur.

             Madde 103 fıkra bir ve iki – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Gelir vergisine tabi gelirler;

             3.000.000 liraya kadar

             (8.000.000 liraya kadar)                                                                                            % 25

             6.000.000 liranın 3.000.000 lirası için, 750.000 lira, fazlası

             (16.000.000 liranın 8.000.000 lirası için, 2.000.000 lira, fazlası)                             % 30

             12.000.000 liranın 6.000.000 lirası için, 1.650.000 lira, fazlası

             (32.000.000 liranın 16.000.000 lirası için, 4.400.000 lira, fazlası)                           % 35

             24.000.000 liranın 12.000.000 lirası için, 3.750.000 lira, fazlası

             (64.000.000 liranın 32.000.000 lirası için, 10.000.000 lira, fazlası)                         % 40

             48.000.000 liranın 24.000.000 lirası için, 8.550.000 lira, fazlası

             (128.000.000 liranın 64.000.000 lirası için, 22.800.000 lira, fazlası)                       % 45

             48.000.000 liradan fazlasının 48.000.000 lirası için, l9.350.000 lira, fazlası

             (128.000.000 liradan fazlasının 128.000.000 lirası için, 51.600.000 lira,fazlası)   % 50

             nispetinde vergilendirilir.

             Yukarıda, yer alan gelir dilimlerinin hizasındaki vergi nispetini topluca yüzde on indirmeye veya yukarıdaki nispetlere yükseltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir (2).

——————————

(1)    İkinci ve Üçüncü fıkralarda yer alan safi kazanç tutarları, 4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun 49 uncu maddesiyle bir kat arttırılmış ve metne işlenmiştir. Bu kanunla getirilmiş olan miktar aynen bırakılmış; 27/12/1989tarih ve 89/14913 sayılı Kararname ile 1/1/1990 tarihinden geçerli olmak üzere tesbit edilen miktarlar ise metne parantez içinde siyah punto ile işlenmiştir. Kalkınmada öncelikli yörelerde uygulanacak özel indirim tutarları için 89/14913 sayılı Kararnameye, daha önce kararname ile yapılan değişiklik için ise bu Kanunun sonundaki "KARARNAMELER İLE YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER CETVELİ" ne bakınız.

(2)    Bu maddeye kanunla getirilmiş olan miktarlar aynen bırakılmış; 27/12/1989 tarih ve 89/14913 sayılı Kararname ile 1/1/1990 tarihinden geçerli olaraktesbit edilen miktarlar ise metne parantez içinde siyah punto ile işlenmiştir.

594

 

             Mükerrer Madde 123 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Bu Kanunun;

             a) 13, 17, 21, 24 (3 numaralı bendi), ek 2 (4 numaralı bendi), 46, 47, 48, 53 ve 68 (10 numaralı bendi) inci maddelerinde yer alan maktu hadlerin ve miktarların herbirini ayrı ayrı veya toplu olarak her defasında Kanunda yazılı had ve miktarlardan fazla olmamak üzere on katına,

             b) 103 üncü maddesinde yer alan gelir dilimleri tutarlarını 86 ve 87 inci maddelerinde belirtilen hadlerle birlikte üç katına,

             Kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

             (Ek: 3/12/1988 – 3505/16 md.) 46 ncı maddede yer alan safi kazanç tutarlarının tespiti ile ilgili yetki Bakanlar Kurulunca, birinci ve ikinci derecede kalkınmada öncelikli yörelerde farklı miktarlar tespit edilmek suretiyle de kullanılabilir.

             26 – 25/6/1992 tarih ve 3824 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri. (Madde numaraları : 31, Mükerrer 39, 75, 94 geçici 28.)

             Madde 31 fıkra bir bent (1) altbent – (4/12/1985 tarih ve 3229 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Bakanlar Kurulu, özel indirim tutarlarını 15 katına kadar artırmaya yetkilidir. Bu yetki, kalkınma planı ve yıllık programlarda özel önem taşıdığı belirtilen sektörler ile kalkınmada öncelikli bölgelerde fiilen çalışanların ücretleri için farklı özel indirim tutarları tespit edilmek suretiyle de kullanılabilir.

             Mükerrer Madde 39 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Ticari işlemeye dahil olup iratları vergiden müstesna bulunan menkul kıymetlerin iratları, kurumlardan elde edilen Kurumlar Vergisine tabi tutulmuş veya üzerinden vergi tevkifatı yapılmış kar payları ile Hazine bonosu ve Devlet tahvil faizleri ticari kazançtan indirilir.

             Madde 75 fıkra iki bent 5 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Her nevi tahvil faizleri ve hazine bonosu faizleri ile gelir ortaklığı senetlerinden sağlanan gelirler (ödeme, bu menkul kıymetlerin gelirleriyle birlikte tahvil, hazine bonosu ve gelir ortaklığı senedinin itfa bedelini de ihtiva ettiği takdirde, tahvil ile hazine bonosu ve gelir ortaklığı senedininitfa edilen kısmı irat sayılmaz.);

             Madde 94 fıkra (A) bent 9 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             75 inci maddenin 5 numaralı bendinde yazılı menkul sermaye iratlarından (Değişik : 14/6/1989 – 3571/9 md.) (Tam mükellef kurumlara ödenenler dahil),

             a) Devlet tahvili ve Hazine bonosu faizlerinden, 0 (sıfır),

             b) Gelir ortaklığı senetlerinden sağlanan gelirlerden, 0 (sıfır),

             c) Nama yazılı tahvil faizlerinden, (% 10),

             d) Hamiline yazılı tahvil faizlerinden, (% 10),

             e) Diğerlerinden, (% 10),

             Madde 94 fıkra (A) bent 5 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Bakanlar Kurulu bu maddede yer alan tevkifat nispetini, her bir bentte yer alan ödemeler için ayrı ayrı sıfıra kadar indirmeye veya bir katına kadar artırmak suretiyle yeniden tesbit etmeye yetkilidir. Bu yetki, tam ve dar mükellefler için farklı oranlar tespit edilmek suretiyle de kullanılabilir.

594-1

 

             Geçici Madde 28 fıkra b – (19/6/1987 tarih ve 3393 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Toplu Konut ve Kamu Ortaklığı İdaresi Başkanlığınca çıkarılan ve Gelir Vergisi Kanununun 75 inci maddesinin 5 numaralı bendinde yer alan menkul kıymetlerden sağlanan gelirler (dövize, altına veya bir başka değere endeksli menkul kıymetlerin itfası sırasında oluşan değer artışı gelirleri dahil) 31/12/1993 tarihine kadar Gelir Vergisi Kanununun 3239 sayılı Kanunla değişik 94 üncü maddesinin (A) fıkrasının 9 numaralı bendinin (b) alt bendi uyarınca tevkifata tabi tutulur. Bu gelirler 31/12/1993 tarihine kadar Gelir VergisiKanununun mükerrer 39 uncu maddesine göre, ilgili yıl ticari kazancıdan indirilir.

             27 – 12/11/1991 tarih ve E.1991/7, K.1991/43 sayılı Anayasa Mahkemesi Kararıyla iptal edilmiş hükümlerin metinleri (Madde Numarası: Geçici 35 inci madde)

             Geçici Madde 35, fıkra 3 – (15/12/1990 tarih ve 3689 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Mükellefler, kendilerine, eşlerine ve çocuklarına ait gelir vergisine tabi gelirleri (hamiline yazılı mevduatlardan ve menkul kıymetlerden elde edilen gelirler hariç) bulunduğunu belgelendirdikleri takdirde,temel gösterge tutarlarına isabet eden kısmı hariç olmak üzere, bu esasa göre yapılan tarhiyat,Vergi UsulKanununun düzeltme hükümleri çerçevesinde düzeltilir. Şu kadar ki mükellefler, 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesine göre kurulanlar dahil olmak üzere, kanunla kurulu sosyal güvenlik kurumlarından kendilerine ait emekli, maluliyet, dul ve yetim aylığı aldıklarını belgelendirdikleri takdirde,hayat standardı esasına göre yapılan tarhiyatın temel gösterge tutarının emekli, maluliyet,dul ve yetim aylığı tutarına isabet eden kısmı düzeltilir.

             28 – 26/12/1993 tarih ve 3946 sayılı Kanun ile yürürlükten kaldırılmış veya değiştirilmiş olan hükümlerin metinleri. (Madde numaraları: 9, Mükerrer Madde 20, 24, Ek Madde 1, 2, 3, Mükerrer Madde 39, 46, 48, 50, 51, 64, 69, 75, 85, 86, 87, 94, 103, Mükerrer Madde 123, Geçici Madde 19, 23, 35, 37.)

             Madde 9, son fıkra – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Bir işyeri açmaksızın münhasıran gezici olarak milli piyango bileti satanlar, yukarıdaki şartlarla sınırlı olmaksızın gelir vergisinden muaftır. Bu muaflığın, 94 üncü madde uyarınca tevkif suretiyle ödenen vergiye şümulü yoktur.

             Mükerrer Madde 20 – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Okul, kreş ve spor tesisleri ile 50 yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde 35 yatak) kapasitesinden az olmamak üzere,yurt ve sağlık tesislerinin (huzurevleri dahil) işletilmesinden elde edilen kazançlar, ilgili bakanlığın görüşü alınmak suretiyle Maliye ve Gümrük Bakanlığının belirleyeceği usul ve esaslar dahilinde 5 yıl süreyle Gelir Vergisinden müstesna tutulurlar. İstisna, kuruluşların faaliyete geçtiği tarihten itibaren başlar.

             Bu kuruluşların kalkınmada öncelikli yörelerde kurulması halinde bunlardan elde edilecek kazançlar yukarıdaki şartlar dahilinde 10 yıl süreyle gelir vergisinden müstesna tutulur.

             Madde 24 bent (3) – (4/12/1985 tarih ve 3239 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             3. Kazai veya idari kararlara dayanılarak tanıklara,bilir kişilere ve resmi arabuluculara bu sıfatları dolayısıyla ödenen ve yıllık tutarı 360.000 (1.000.000) liraya aşmayan ücretler. (1)

             Ek Madde 1 – (19/2/1963 tarih ve 202 sayılı Kanunun hükmüdür.) (2)

——————————

(1)    Bu bentte yeralan Kanunla getirilen miktar aynen bırakılmış, 22/12/1992 tarih ve 92/3892 sayılı Kararname ile 1993 yılı gelirlerine uygulanmak üzere tespit edilen miktar, metne siyah puntolarla işlenmiştir. Daha önceki değişiklikler için,bu Kanunun sonundaki "ÇEŞİTLİ MEVZUAT İLE YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER CETVELİ"ne bakınız.

(2)    Altı ek maddeyi kapsayan bu bölüm 19/2/1963 tarih ve 202 sayılı Kanunun 16 ncı maddesi ile eklenmiştir.

594-2

 

             Ticari veya zirai kazançları üzerinden vergiye tabi mükelleflerin (Adi, kolektif ve adi komandit şirketler dahil) yaptıkları yatırımlar, bu bölümde yazılı kayıt ve şartlar dahilinde, ilgili kazançlarından indirilir.

             Ek Madde 2 – (24/12/1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunun hükmüdür.)

             Yatırım indiriminin uygulanmasında aşağıdaki yazılı şartlar topluca aranır.

             1. İndirimin uygulanacağı ticari ve zirai kazanç bilanço esasına göre tespit edilmiş olmalıdır.

             2. Yapılan yatırım,Devlet Planlama Teşkilatının hazırladığı kalkınma planlarına uygun bulunmalıdır.

             3. Yatırımlar,istihsali genişletmeye, prodüktiviteyi artırmaya, ihracatı geliştirmeye, mahsul ve mamullerin kalitesini ıslaha, enerji tasarrufunu sağlamaya kültür seviyesini yükseltmeye,ilmi ve teknik araştırmaları geliştirmeye, çalışma güvenliği veya yabancı turist celbini temine matuf olmalıdır.

             4. Yapılan yatırım en az 40 000 000 (1.000.000.000) lira (Devlet Planlama Teşkilatının hazırladığı bölge kalkınma planının şümulüne giren yatırımlarla memleket ekonomisi bakımından ayrı bir önem ve özellik arz ettiği Yüksek Planlama Kurulu tarafından kabul edilen faaliyet kollarında 20 000 000 (250.000.000) ve genel olarak ziraatteki yatırımlarda 4 000 000 (100.000.000) lira) olmalıdır. (1)

             5.