Devrimci hareketin güçsüzlüğe ve yığınların aktif politika dışına itildiği koşullarda, sermaye düzeni bu özel yönetim aygıtıy la işleri bugüne kadar belli bir kolaylıkla götürmeyi başarabildi. Burjuva siyaset sahnesinden yansıyan yönetememe krizinin olum suz etkilerini bu araç ve yöntemlerle iyi kötü dengeledi.
Ne var ki artık, bu dönemin sonuna gelinmiştir. Gelişmekte olan devrimci kitle hareketi, bu dönemin sonunu işaretlemektedir.
1994 Eylül’ünden itibaren kendini gösteren yeni kitle hareketliliği, çeşitlenerek ve ivmelenerek günden güne büyüdü.(47)Nihayet Gazi Mahallesi’nde patlak veren büyük halk direnişiyle, kitle hareketinde ve devrimci siyasal mücadelede yeni bir dönemin başladığı kesinleşti. Bu gelişme, güncel durumun siyasal cephedeki en önemli ve ayırdedici olgusudur. Türkiye artık yeni bir döneme girmiştir. Yıllardır kitle hareketinin politik bir sıçrama yapama masında ifadesini bulan ve komünistlerin “siyasal süreçlerde tıkanma” olarak niteledikleri zaafiyet, buzun kırılması anlamında artık aşılmıştır. Açılan yolda nasıl bir kuvvet ve etkinlikle yürü neceği ise, şimdi büyük ölçüde işçi sınıfı hareketi cephesindeki gelişmelere bağlı olacaktır. Yine de bir gerçeğin altı bugünden çizilebilir; burjuvazinin yönetememe krizi, gerçek boyutları ve sonuçlarıyla asıl şimdi kendini gösterecektir.
