EKİM’de aksayan, perspektiflerindeki bulanıklık ya da boş luk değil, bunları gerçekleştirme güç ve iddiasındaki yetersizlik tir. Özgüven ve misyon duygusundaki zayıflamadır. Dış koşulla rın baskısı ile görevlerin ağırlığı bu zayıflığı beslemiştir. Tasfiyeciliğe varan ideolojik dağılma buradan doğmuştur.
EKİM bu açıdan kendini yeniden bulmalıdır. Yeniden diyo ruz, zira EKİM’in çıkışı gerçek bir iddia ve özgüvene dayalı idi. O kendisini I. Genel Konferansa ulaştıran ilk büyük gelişme atılımını buna borçluydu. Cüret etmiş ve başarmıştı. Buna gücü yet meyenleri yolda bırakarak ve dönüp bir an bile geriye bakmaya rak...
