Kitle hareketinin son aylarda ivmelenen gelişmesi düzenin sıkıntılarını ağırlaştıracağı gibi, kendi cephesindeki bir dizi zaaf ve zayıflığın üstesinden gelinmesi için de elverişli bir zemin oluşturacaktır. Herşeyden önce, işçi sınıfının ve emekçilerin gelişen eylemliliğine karşı tutum, her parti ve kurumun gerçek konumunun bizzat mücadele içindeki kitlelerce anlaşılmasını kolaylaştıracaktır. Devlet aygıtından sendika bürokrasisine, adil düzen demagoglarından terör şebekesi MHP’ye kadar...
Bununla birlikte, önemli gelişmelere gebe bu yeni döneme öncü partiden yoksun olarak giriyor olmak, bugün işçi sınıfı hareketinin en büyük eksikliği olmayı sürdürüyor. Komünistler, bu ihtiyaca henüz yanıt vermeyi başaramamış olmanın, sınıf hareketinde yankı bulacak bir önderlik müdahalesi düzeyi ve kapasitesi yakalayamamanın ağır sorumluluğunu taşımaktadırlar omuzlarında.
***
“Parti, proletaryanın gerçek öncüsü rolünü oynayacak, eylemiyle bu sıfata hak kazanacak devrimci sınıf partisi, komünistlerin öznel bir zorlaması değil, fakat sınıf hareketinin gerçek ve bugün için son derece acil bir ihtiyacıdır.” Bu tespit, ‘94 yılına girilirken kaleme alman ‘94 Dönemeci başlıklı başyazıda tartışılan sorunların ana ekseni durumundaydı. Hareketimizin sorunları, sorumlulukları ve görevleri bu temel ihtiyaç üzerinden tanımlanıyor ve ‘94 yılının bir “dönemeç” yılı haline, getirilmesi için bilinçli ve planlı bir azami çaba bu çerçevede talep ediliyordu.