Sosyal-demokrasiden sosyal-reformizme kadar genel olarak reformist akım, sermayenin sınıf kitlelerini dizginlemede ve de netim altında tutmada bir öteki temel aracıdır. Reformizmin bir ideolojik-politik düşünüş ve davranış tarzı olarak bugün hala sınıf kitleleri üzerinde çok özel bir ağırlığı vardır. Sosyal-demokrasinin büyük bir güç ve itibar kaybına uğramış bulunması, dahası, SHP şahsında sermayenin bugünkü saldırısının bizzat uygulayı cısı olması gerçeği, reformizmin işçi hareketi için taşıdığı büyük tehlikeyi küçümsemeye yolaçmamalıdır. Türkiye’nin yakın tarihin de sosyal-demokrasiden revizyonizme kadar reformist odaklar sı nıf hareketini düzen sınırları içine hapsetmede özel bir rol oynadılar. Reformizmin sınıf kitleleri üzerindeki etkisi sürdüğü sürece bu aynı rolü oynayacak yeni politik odaklar devreye gire cektir. SHP’nin yıpranmasından yararlanmaya çalışan öteki sosyal-demokrat partilerin yanısıra, “Türk-İş partisi”, kemalist solcu İP, bugün reformizme olan evriminde büyük mesafe katetmiş küçük-burjuva demokratizminin bazı kesimleri, bunların tümü de kendi cephelerinden bu rolün adaylarıdır.
