Olağanüstü Konferansta, hareketimizin gelişme süreçlerinin toplamı içinde önderlik sorunu ve özel olarak da I. Genel Konfe rans sonrasının Merkez Komitesi, elbetteki enine boyuna tar tışılmalı, eleştirilmeli ve bu deneyimden dersler çıkarılmalıydı. Bu fazlasıyla yapıldı ve dahası, Beşinci Yıl başyazısı ile başlayan “çubuk bükme” tutumu, burada en uç noktaya vardırıldı. Bu bir ölçüde anlaşılır idi; zira ortada harekete iki değerli yıl kaybettirmiş bir MK gerçekliği vardı. Ne var ki bu yapılırken, herşeye rağmen, çubuğu bu ölçüde bükmenin geleceğe muhtemel etkileri de gözetilmeliydi.
