Olağanüstü Konferansta bu sorunu bir vesileyle Mesut yol daş şöyle özetlemişti:
“Eski dönemin yönetici kadrolarının pek çoğunun yeni dö nemin görevlerini karşılamakta yetersiz olduğunu da düşünüyo rum. Bunun da bu dağılmada önemli bir payı vardır. Belirli bir toplumsal tabana sahip olmayan, şehrin marjinal kesimleri üze rinde, öğrenci gençlik üzerinde şekillenen örgütlerde sağlam bir iktidar perspektifi olamazdı. Burada ben genel planda bu kadrola rın devrimciliğini tartışmak anlamında söylemiyorum. Ama politi ka anlayışlarında gerçekten iktidar sorununu her açıdan gözet mek yoktur. Bir, iç iktidar vardır. Bu iç iktidardaki yer ve konum çok önemlidir. Bu geçmiş “şef geleneği”nin temelidir. Ben bunu yazdığım için de söylüyorum. Bu eski şef tiplerinin örgüte bakı şı, ideolojik çizgiye bakışı örgüt içindeki kişisel misyonlarına çok bağlantılıdır. Kişisel misyon, kollektif misyonun önüne çok rahat bir biçimde geçirilebiliyor. Bu örgütün böyle bir sorunu da vardır. Bugün yaşanan süreçte böyle bir eğilimin ortaya çıkmasında bu nun hiç de küçümsenemeyecek özel bir faktör olduğunu düşünüyorum.” (Devrimci Politika ve Örgütlenme Sorunları, s.99)
