Her zaman böyle olmayabilir; fakat bugünün Türkiye’sin de, sınıf hareketinin ileriye sıçrayamaması ile yaşadığı devrim ci önderlik boşluğu arasında kopmaz bir ilişki vardır. Komünist ler bu düşünceyi ve bundan çıkan sonuçları bir dönemdir özel(13)bir ısrarla işlemektedirler. İşçi sınıfı hareketinde bir türlü aşılama yan darlığa ve bunun ifade ettiği tıkanıklığa, sermaye düzeninin devrimci öncü oluşumları ezme ya da ehlileştirme politikalarına, tasfiyeci oportünizmin sürmekte olan tahribatına ve sınıf hareketi için hazırladığı yeni tuzaklara, nihayet kendi sorumluluklarına ve bu çerçevede bir an önce parti kimliği kazanma görevinin yakı cılığına, hep bu kritik ilişkiden bakmaya çalıştılar. Aynı şekilde, daha genel planda, işçi sınıfı hareketinin politik bir sıçrama ya pamaması ile toplum genelinde sosyal-siyasal gelişme süreçlerin de yaşanan çürütücü tıkanıklık arasındaki dolaysız bağlantıya ol duğu kadar, Kürt sorununun çözümünde bugün yaşanmakta olan kilitlenmeye ve bunun devrimci ulusal harekette yarattığı sağ lıksız arayışlara da yine sözünü ettiğimiz kritik ilişki üzerinden baktılar.
