I. Genel Konferans aşamasında bile, problem hala bu çer çevesini koruyordu. Kazanılmış güçler henüz çok yeniydi ve yaratılmış bulunan örgütsel yapı, henüz gerçek manada bir siyasal(170)pratiğe yönelmiş olmadığı gibi, bu durumda, doğal olarak oturmuş luktan da uzaktı. Tüm bu gerçekler, elde bulunan ve daha kazanı lacak olan insanların, hareketimizin ideolojik çizgisinde sıkı ve sürekli bir eğitimini ve bu doğrultuda yürütülecek bir politik faa liyet içinde dönüştürülmesini gerekli kılmaktaydı. Bu başarılamadığı takdirde ise, mevcut durumlarıyla hala geçmiş döneme ait bu tür bir insan malzemesiyle yaratılacak bir örgütsel yapı, hareketin ideolojik çizgisiyle uyumlu bir politik faaliyet ve müca delenin taşıyıcısı olmak bir yana, problemin uzaması halinde ka çınılmaz olarak engeli haline dönüşürdü. Bugün I. Genel Konfe ransımızın belgelerini yeniden incelediğimizde, bu konuda daha o zamandan berrak bir bilinç ve bu çerçevede saptanmış canalıcı görevler olduğunu görmekteyiz.
