Tüm bunların taşıdığı özel önem ne olursa olsun, sorunun çerçevesi bugün tümüyle değişmiştir. “Yönetici” olup da örgütün önderlik ihtiyacına yanıt verecek bir kişilik, kapasite ve sorumlu luk anlayışından yoksun olan öğelerin, hareketin gelişimini sürük lemek bir yana, bizzat önünü tıkadığı dönem ve durum artık son bulmuş, geride kalmıştır. Bugün artık örgütsel alana ilişkin tar(167)tışmalarımızın ana ekseni ve çözümde yoğunlaşmanın esas alanı, kadrolar sorunudur. Örgütsel gelişmemizin genel seyri içinde bugün önplana çıkan ve özel bir tarzda yüklenmeyi gerektiren sorun budur. Militan bir komünist siyasal örgüt haline gelebilmemizin, belirlenmiş görevler ve hedefleri başarıyla gerçekleştirebilmemizin, bu çalışma ve gelişmeyi öncü sınıf partisi düzeyine artık nihayet vardırabilmemizin örgütsel planda çözüm halkası bu sorunda odak laşmaktadır.
