Eksen yayincilik

İdeolojik planda ise, ‘60’lı ve ‘70’li yılların sosyal-siyasal mücadelelerinin güçten düşürdüğü resmi kemalist ideoloji, Türk-İslam senteziyle ikame edilmeye çalışıldı. Bu açılım yalnızca devrimci düşünceye karşı bir ideolojik dalgakıran oluşturmak amacına değil, fakat aynı zamanda, ‘80’li yılların ikinci yarısında özel bir heves olarak kendini gösteren Türk ve İslam dünyası üzerindeki emperyalist amaçlara da uygun düşen bir tercih oldu.

Burada ayrıntılarına giremeyeceğimiz bu politika ve uygulamalara ilişkin olarak öncelikle belirtilmesi gereken nokta şudur: Tüm bu “değişimler”, Türk burjuvazisinin ‘50’li yıllardan itibaren yaşadığı hızlı gelişme ve palazlanmanın hem olanaklı ve hem de zorunlu kıldığı politika ve uygulamalar oldular. Tekelci burjuvazi, bir yandan, son 30-40 yılda kazandığı büyük iktisadi gücü toplum yaşamının her alanını kontrol etmek doğrultusunda bilinçli bir biçimde kullanma yoluna gitti. Öte yandan ise, iki devrimci(125)yükseliş döneminin tüm deneyimlerini gözeterek ve iktisadi-sosyal cephede çözme gücü gösteremediği yapısal sorunların yeni devrimci yükselişleri besleyeceği konusunda gerçekçi davranarak, buna karşı önden mümkün olan her tedbiri alma bilinciyle hareket etti. Denilebilir ki, nispi güçsüzlüğünden olduğu kadar o gün için Türkiye kapitalizminin yapısal sorunlarının sosyo-politik sonuçları konusunda henüz yeterli bir öngörüden yoksun olması nedeniyle de 12 Mart’ta yarım kalan karşı-devrimci operasyonunu, böylece 12 Eylülle tamamlamış oldu.