Əhli Sünnə Vəl Cəmaat Sələfi Salihin Əqidəsi SƏHİh dua və ZİKİRLƏR

الْحَجَّامةَ و اسْتَعَاطَ

HİCAMƏ (QAN ALMAQ) ETMƏK VƏ BURUNA DƏRMAN DAMCILATMAQ
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- احْتَجَمَ وَأَعْطَى الْحَجَّامَ أَجْرَهُ وَاسْتَعَطَ.
Abdullah İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  hicamə (qan aldırmaq) etdirdi, hicamə edənin pulunu verdi və burnuna dərman damcılatdı”¹⁷⁶².
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- اسْتَعَطَ. قال الألباني : صحيح.
İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buruna dərman damcılatmışdır”¹⁷⁶³.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَ « إِنْ كَانَ فِى شَىْءٍ مِمَّا تَدَاوَيْتُمْ بِهِ خَيْرٌ فَالْحِجَامَةُ ». قال الألباني : صحيح.
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Sizin müalicə olunduğunuz şeylər içərisində xeyirli olanı varsa o da qan almaqdır”¹⁷⁶⁴.
عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ أَبِى رَافِعٍ عَنْ جَدَّتِهِ سَلْمَى خَادِمِ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- قَالَتْ مَا كَانَ أَحَدٌ يَشْتَكِى إِلَى رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- وَجَعًا فِى رَأْسِهِ إِلاَّ قَالَ « احْتَجِمْ ». وَلاَ وَجَعًا فِى رِجْلَيْهِ إِلاَّ قَالَ « اخْضِبْهُمَا ». قال الألباني : حسن .
Ubeydullah İbn Əli İbn Əbi Rafi nənəsi Səlmədən rəvayət edir ki, O Peyğəmbər  xidmət edərdi. O deyir ki: “Başındakı ağrıdan şikayət edən elə bir kimsə yox idi ki, ona: “Qan aldır” deməsin. Ayaqlarındakı ağrıdan sızlanan elə bir kimsə də yoxdur ki, ona: “Onlara xına qoy” deməsin¹⁷⁶⁵.
عَنْ أَبِى كَبْشَةَ الأَنْمَارِىِّ – قَالَ كَثِيرٌ إِنَّهُ حَدَّثَهُ – أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- كَانَ يَحْتَجِمُ عَلَى هَامَتِهِ وَبَيْنَ كَتِفَيْهِ وَهُوَ يَقُولُ « مَنْ أَهْرَاقَ مِنْ هَذِهِ الدِّمَاءِ فَلاَ يَضُرُّهُ أَنْ لاَ يَتَدَاوَى بِشَىْءٍ لِشَىْءٍ ». قال الألباني : صحيح.
Əbu Kəbşə Ənməri  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  başının ortasından və iki çiyni arasından qan aldırır və (alınan qana işarə edərək): “Kim bu qanı çıxararsa artıq başqa bir xəstəlik üçün bir başqa yolla müzlicə olmaması ona zərər verməz”¹⁷⁶⁶.
عبد الله بن بحينة يقول احتجم رسول الله صلى الله عليه و سلم بلحى جمل وهو محرم وسط رأسه قال الشيخ الألباني : صحيح
Abdullah İbn Buheynə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  (Vida Həccində) Ləhyi Cəməl adlanan yerdə ehramlı olarkən başının ortasından qan almışdır”¹⁷⁶⁷.
عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ –صلى الله عليه وسلم- احْتَجَمَ عَلَى وَرِكِهِ مِنْ وَثْءٍ كَانَ بِهِ. قال الألباني : صحيح.
Cabir  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  omba (budunda) olan ağrıdan dolayı qan aldırmışdır”¹⁷⁶⁸.
عن ابن مسعود قال : حدث رسول الله صلى الله عليه و سلم عن ليلة أسري به أنه لم يمر على ملأ من الملائكة إلا أمروه أن مر أمتك بالحجامة قال الشيخ الألباني : صحيح
İbn Məsud  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  İsra və Merac gecəsindən bəhs edərkən buyurdu: “Mələklərdən hansı bir qrupa rast gəldimsə onlar: “Ümmətindən qan aldır” dedilər¹⁷⁶⁹.
عن ابن عباس قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : نعم العبد الحجام . يذهب بالدم ويخف الصلب ويجلو البصر. قال الشيخ الألباني : ضعيف
İbn Abbas  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Qan alan qul (Allahın) ən gözəl quludur. (Çirkli) qanı gedər, beli (qaməti) yüngülləşər və görməsi yaxşılaşır”¹⁷⁷⁰.
نْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « مَنِ احْتَجَمَ لِسَبْعَ عَشْرَةَ وَتِسْعَ عَشْرَةَ وَإِحْدَى وَعِشْرِينَ كَانَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ ». قال الألباني :حسن .
Əbu Hureyrə  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  buyurdu: “Kim (Hicri təqvimi ilə hər ayın) 17, 19, 21 günlərində qan aldırarsa (bu qan alması) hər bir xəstəliyə şəfa olar”¹⁷⁷¹.
عن أنس قال : كان رسول الله صلى الله عليه و سلم يحتجم في الأخدعين والكاهل وكان يحتجم لسبع عشرة وتسع عشرة وإحدى وعشرين. قال الشيخ الألباني : صحيح
Ənəs  rəvayət edir ki, Peyğəmbər  başının arxasında olan iki (damarından) və iki çiyni arasından qan aldırmışdı. Qan aldırmağı isə (hər ayın) 17, 19, 21-ci günləri etmişdir”¹⁷⁷².
كَيِّسَةُ بِنْتُ أَبِى بَكْرَةَ – أَنَّ أَبَاهَا كَانَ يَنْهَى أَهْلَهُ عَنِ الْحِجَامَةِ يَوْمَ الثُّلاَثَاءِ وَيَزْعُمُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- أَنَّ يَوْمَ الثُّلاَثَاءِ يَوْمُ الدَّمِ وَفِيهِ سَاعَةٌ لاَ يَرْقَأُ. قال الألباني : ضعيف .
Kəsiyyə Binti Əbu Bəkr atasından rəvayət edir ki, ailə əhlinə ikinci günü qan aldırmağı qadağan edər və Peyğəmbərin: İkinci günü qanın (artma) günüdür. O, gündə elə bir saat vardır ki, (o saatda axıdılan qan bir daha) dayanmaz” dediyini söylədi¹⁷⁷³.
عَنْ عَاصِمِ بْنِ عُمَرَ بْنِ قَتَادَةَ قَالَ جَاءَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ فِى أَهْلِنَا وَرَجُلٌ يَشْتَكِى خُرَاجًا بِهِ أَوْ جِرَاحًا فَقَالَ مَا تَشْتَكِى قَالَ خُرَاجٌ بِى قَدْ شَقَّ عَلَىَّ. فَقَالَ يَا غُلاَمُ ائْتِنِى بِحَجَّامٍ. فَقَالَ لَهُ مَا تَصْنَعُ بِالْحَجَّامِ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ قَالَ أُرِيدُ أَنْ أُعَلِّقَ فِيهِ مِحْجَمًا. قَالَ وَاللَّهِ إِنَّ الذُّبَابَ لَيُصِيبُنِى أَوْ يُصِيبُنِى الثَّوْبُ فَيُؤْذِينِى وَيَشُقُّ عَلَىَّ. فَلَمَّا رَأَى تَبَرُّمَهُ مِنْ ذَلِكَ قَالَ إِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « إِنْ كَانَ فِى شَىْءٍ مِنْ أَدْوِيَتِكُمْ خَيْرٌ فَفِى شَرْطَةِ مَحْجَمٍ أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ عَسَلٍ أَوْ لَذْعَةٍ بِنَارٍ ». قَالَ رَسُولُ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- « وَمَا أُحِبُّ أَنْ أَكْتَوِىَ ». قَالَ فَجَاءَ بِحَجَّامٍ فَشَرَطَهُ فَذَهَبَ عَنْهُ مَا يَجِدُ.
Asim İbn Ömər İbn Qatədə belə rəvayət edir: “Biz ailəmizlə ikən yanımıza Cabir İbn Abdullah  gəldi. Bir kişi əlindəki çiban və yaxud yaradan şikayət edirdi. Cabir: “Nədən şikayət edirsən?” deyə soruşdu. Kişi: “Əlimdəki çiban mənə çox əziyyət verir!” deyə cavab verdi. O: “Ey oğlan, mənə bir hicamə edən çağır”. Kişi: “Ey Abdullah, hicamə edəni nə edəcəksən?” deyə söylədi. O: “Oraya bir hicamə süşəsi qoyacağam!” deyə cavab verdi. Kişi: “Allaha and olsun ki, mənim üzərimə milçəklər qonur və ya paltarıma ilişərək mənə əziyyət edir. Bu mənə ağır gəlir”. Cabir  kişinin bundan diksindiyini gördükdə dedi: “Mən Peyğəmbərin  belə dediyini eşitmişəm: “Əgər sizin dərmanlarınızın hansındasa bir xeyir varsa, bu neştər (cərrah bıçağının) vuruşunda (hicaməsində) ya bal şərbətində və ya odla dağlamadadır”. Sonra Peyğəmbər  belə buyurdu: “Mən dağ çəkməyi sevmirəm”. Sonra Cabir  bir hicamə edən gətirərək onu neştərlə kəsdi və kişidən, çəkdiyi ağrılar itdi”¹⁷⁷⁴.
عَنْ جَابِرٍ أَنَّ أُمَّ سَلَمَةَ اسْتَأْذَنَتْ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- فِى الْحِجَامَةِ فَأَمَرَ النَّبِىُّ –صلى الله عليه وسلم- أَبَا طَيْبَةَ أَنْ يَحْجُمَهَا. قَالَ حَسِبْتُ أَنَّهُ قَالَ كَانَ أَخَاهَا مِنَ الرَّضَاعَةِ أَوْ غُلاَمًا لَمْ يَحْتَلِمْ.
Cabir  rəvayət edir ki, Ummu Sələmə  Peyğəmbərdən  hicamə etmək üçün izin istədi. Peyğəmbər  Əbu Taybəyə onu hicamə etməsini əmr etdi”. Mən onun belə dediyini hesab edirəm: “O onun (Ummu Sələmənin) süd qardaşı və ya həddi-büluğa çatmamış uşaq idi”¹⁷⁷⁵.
جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ عَادَ الْمُقَنَّعَ ثُمَّ قَالَ لاَ أَبْرَحُ حَتَّى تَحْتَجِمَ فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ –صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ «إِنَّ فِيهِ شِفَاءً».
Cabir İbn Abdullah  xəstə olan Mucanəni ziyarət etdi və dedi: “Sən qan aldırmadıqca mən buradan getmərəm. Çünki mən Peyğəmbərin  belə dediyini eşitmişəm: “Bunda şəfa vardır”¹⁷⁷⁶.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ يَا نَافِعُ قَدْ تَبَيَّغَ بِىَ الدَّمُ فَالْتَمِسْ لِى حَجَّامًا وَاجْعَلْهُ رَفِيقًا إِنِ اسْتَطَعْتَ وَلاَ تَجْعَلْهُ شَيْخًا كَبِيرًا وَلاَ صَبِيًّا صَغِيرًا فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ  يَقُولُ «الْحِجَامَةُ عَلَى الرِّيقِ أَمْثَلُ وَفِيهِ شِفَاءٌ وَبَرَكَةٌ وَتَزِيدُ فِى الْعَقْلِ وَفِى الْحِفْظِ فَاحْتَجِمُوا عَلَى بَرَكَةِ اللَّهِ يَوْمَ الْخَمِيسِ وَاجْتَنِبُوا الْحِجَامَةَ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ وَالْجُمُعَةِ وَالسَّبْتِ وَيَوْمَ الأَحَدِ تَحَرِّيًا وَاحْتَجِمُوا يَوْمَ الاِثْنَيْنِ وَالثُّلاَثَاءِ فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِى عَافَى اللَّهُ فِيهِ أَيُّوبَ مِنَ الْبَلاَءِ وَضَرَبَهُ بِالْبَلاَءِ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ فَإِنَّهُ لاَ يَبْدُو جُذَامٌ وَلاَ بَرَصٌ إِلاَّ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ أَوْ لَيْلَةَ الأَرْبِعَاءِ». قال الألباني :حسن .
İbn Ömər  demişdir: “Ey Nafi, qanım qaynayır, mənim üçün qan alan tap və imkan varsa, onu mənim üçün yoldaş seç. Onu nə yaşlı qoca, nə də balaca uşaq arasından seçmə, çünki mən Allah Elçisinin (salləllahu aleyhi və səlləm) belə dediyini eşitdim: “Acqarına qan aldırmaq çox faydalıdır, onda şəfa və bərəkət vardır. Ağlı və hafizəni gücləndirir. Allahın bərəkəti üzrə Cümə axşamı qan aldırın, çərşənbə, Cümə, şənbə və bazar günləri qan aldır­maqdan çəkinin. Bazar ertəsi və çərşənbə axşamı qan aldırın, çünki həmin gün Allah Əyyubu xəstəlikdən sağaltmış, çərşənbə günü isə ona bəla vermişdir. Çünki, cüzam və albinos xəstəlikləri çərşənbə günü və ya onun gecəsi gəlir”¹⁷⁷⁷.