Abbas ibn Mühəmməd Rza Qumi. Birinci hissə

«Onlar «Quran» barəsində düşünməzlərmi? Yoxsa ürəkləri qıfıllanmışdır? (yoxsa ürəklərinin öz kilidləri vardır?)» («Mühəmməd», 24).

«Xeyr, zülmlərinin və pis işlərinin qaranlığı qəlblərinə qələbə çalmışdır». («Mutəffifin», 14)

Nə pis xəyallara daldınız.

«Qiyamət günü Allahdan güman etmədiyiniz (Əzab) görünəcəkdir».⁷⁵

«Yalan danışanlar (batil söyləyənlər) elə oradaca ziyana uğrayarlar». («Qafir», 78)⁷⁶

Fatimə(s.ə)-nin Peyğəmbər(s)-ə xitabən söylədiyi şerlər.

Xütbənin sonunda Fatimə(s.ə) üzünü atası Rəsulullah(s)-ın qəbrinə tərəf çevirib ona xitabən bu şeri oxudu:

«Ey Ata! Səndən sonra elə fitnələr qalxıb qəribə səslər ucaldı ki, əgər sağ olsaydın, bu ixtilaflar düşməzdi. Sən bizim aramızdan getdin. Bizim əhvalımız bərəkətli yağışları kəsilmiş quraq bir torpağın halına çevrildi. Sənin ümmətin nizam-intizamı bir-birinə vurdu. Buna görə şahid ol, onların əməllərini nəzərindən qaçırma.

Allah dərgahında məqam və dərəcəsi olan hər bir peyğəmbər və övliya ailəsinə hamı ehtiram edibdir. (Lakin təkcə bizə ehtiram edilməyibdir.)

Sən bizim aramızdan gedəndən və torpaqlar altında pünhan olandan sonra bir çoxları öz qəlblərinin kinini aşkar etdilər.

Bəziləri tutqun sifətlə bizə baxıb məqamımızı yüngül sandılar. Sən aramızdan gedəndən sonra əlimiz bu gün hər şeydən üzülübdür.

Sən parlaq bir nur idin ki, sənin nurundan istifadə edirdilər. Sən Allah tərəfindən səmavi kitab nazil olan şəxssən.

Ayələri nazil edən Cəbrayıl həmişə bizim munisimiz idi. Sən getdin və getməyinlə xeyir qapıları bizim üzümüzə bağlandı.

Kaş səndən qabaq ölüm bizi haqlayaydı. Sənin getməyinlə kimlərsə öz batil məqsədlərinə nail oldu.

Vəfatınla bizə elə bir müsibət üz verdi ki, dünyadakı ərəb və əcəm məzlumlarının müsibəti bizə üz vermiş müsibətdən yüngüldür».⁷⁷

«Dürrün-nəzim» adlı kitabda qeyd olunmuşdur ki, həzrəti-Zəhra(s.ə) aşağıdakı üç beyt şeri yuxarıdakı şerə qoşub buyurdu:

«Ey alicənab Ata! Nə qədər ki sən vardın, mənim himayədarım və yavərim var idi. İzzətlə camaat arasında yol gedirdim. Sən mənim qol-qanadım idin.

Lakin bu gün gərək o alçağın qarşısında təvazö edib ondan çəkinim. Mənə zülm edənləri gərək öz əlimlə dəfn edim. Qumru quşu gecənin yanğısından budaqda oturub nalə vuran vaxtı, mən də sübh çağı sənin ayrılığından göz yaşı tökürəm».

Şeyx Müfid «Əmali» adlı kitabında çox mötəbər mənbəyə əsaslanaraq əmirəl-möminin Əli(ə.s)-nin qızı həzrəti-Zeynəb(s.ə)-dən belə nəql edir: «Elə ki Əbu Bəkr Fatimə(s.ə)-dən Fədəyin alınması barədə qəti qərara gəldi, Fatimə(s.ə) Əbu Bəkrin cavabından sarsılıb Peyğəmbər(s)-in qəbrinin kənarına gələrək ümmətin ona etdiyi zülmdən şikayətlənib o qədər ağladı ki, həzrəti-Mühəmməd(s)-in qəbrinin torpağı o Xanımın göz yaşlarından sulandı. Sonra ürəkağrıdıcı naləsinin sonunda yuxarıdakı şeri oxudu».